هر گرفـتاری سراغ آستانـش را گرفت            رزق و روزیِ تمام خاندانش را گرفت

خوش به حالِ سائلی که سائلِ عباس شد            خوش به حال آن‌که از عباس نانش را گرفت

روزِ محشر دست‌هایش دستگیری می‌كند            دستِ خود را داد، دستِ دوستانش را گرفت

هیچ كس انـدازۀ عـبـاس شـرمـنـده نـشد            كربلا بدجـور از او امتحانش را گرفت

از خجالت آب شد، آب‌آورِ كـرب و بلا            عصرِ تاسوعا امان‌نامه امانش را گرفت

تیرها در پیكرش وقتِ زمین خوردن شكست            بس كه خون رفت از تنش، آخر توانش را گرفت

قـتـل او کار عـمـود آهـن و نـیـزه نبـود            تیرهایی که به مشکش خورد، جانش را گرفت